بانو...چرا دوستت ندارم؟

می گویند دنیا متعلق به کسانیست که زود از خواب بیدار می شوند؛ اما دروغ می گویند ، دنیا متعلق به کسانیست که از بیدار شدنشان خوشنودند

قبلا یک جایی خوندم این جمله رو...و مدت زیادی هم گذاشته بودم پروفایل تلگرامم

انگار دلم رو آروم می کرد، دل من رو که صبح ها هیچ انگیزه ای برای بلند شدن از توی رختخوابم ندارم،

امروز صبح داشتم به این فکر می کردم که دوست دارم چکار کنم، ولی راستش هیچ کاری به ذهنم نرسید

این یعنی اگه همه شرایط هم مهیا باشه بازم من نمیدونم که چجوری حالم خوب میشه

دیروز با همسر خان رفتیم تمرین رانندگی....به این نتیجه رسیدم که انگار تو رانندگی استعداد ندارم......استعداد که یعنی.. رانندگی دل و جرات و علاقه میخواد که من جفتشو ندارم.

اینم مثل هزار کار دیگه نصفه نیمه موند

طراحی چهره

کلاس زبان

تفسیر قران

تکواندو

تئاتر

خوندن برا دکترا

برنامه کتاب خونیم

برنامه اعتماد بنفسم که هزار بار تا حالا شروعش کردم و هر بار رهاش کردم

برنامه تمرین ورد

خوندن زیست

و .....

یجورایی سلطان کارای نصفه و نیمه ام

............

میدانی بانو؟

رهایت کرده ام

یک شب، در خواب

من از وجود تو برخاستم

آرام آرام ترکت کردم

بانو تنهایت گذاشته ام

انداخته امت گوشه ای از زندگی

نشسته ام روبرویت

نگاهت میکنم

زیر دست و پای عابران.....زیر نگاه رهگذران

له می شوی

خورد می شوی

و من....نگاهت میکنم

دوستت ندارم انگار

بانو

کاش میتوانستی بخندی

بلند بلند

آنقدر بلند که صدایت را بشنوم

بانو

کاش

کاش اینبار تو می آمدی

می آمدی و دستم را میگرفتی

بغلم می کردی و می آمدی در وجودم

و من ...من میشدم

دوستت داشتم

دوستم داشتم