در آینه که نگاه میکنم ...دختری میبینم که در عین جوانی فرتوت است

امروز تو آینه دستشویی به خودم خیره شدم

مقنعه که میپوشم صورتم در کشیده ترین حالت ممکن قرار میگیره

موهای کم پشتم با ریشه های سفید از کناره های مقنعه بیرون زده بود

یکم به خودم نگاه کردم.....در نچرال ترین حالت ممکن بودم...حتی یه کرم تو صورتم نزده بودم

حالم بد شد از سفیدی و کم پشتی موهام

یلحظه از ذهنم گذشت......بعید میدونم از نظر کسی قشنگ باشم. بعید میدونم هرگز کسی تو ذهنش گفته باشه واوووو چه دختر زیبایی

و بلافاصله به این فکر کردم که پس همسر از چیه من خوشش اومده؟؟؟

چند شب پیش باهاش بدجوری دعوا کردم....دیگه خیلی داشت از خانوم همکارش تعریف میکرد

یبار از زرنگیش...یبار از دستپختش...

حالم از اون دختره ی بدرد نخور بهم میخوره....بعدم که بهش میگم میگه تو دکتری اصلا نباید خودتو با امثال اونا مقایسه کنی...

ای بابا احساس ارزشمند بودن که به این چیزا نیست

دلم میخواد صورتم تپل شه

یعالمه مو داشته باشم

بدنم تپل شه

نمیدونم در اون شرایط هم خودمو دوست خواهم داشت یا نه.